لئوناردو ویلهلم دی‌کاپریو (به انگلیسی: Leonardo Wilhelm DiCaprio) بازیگر آمریکایی و سینمای هالیوود است که به خاطر بازی در فیلم‌های مشهور و موفق هالیوود شهرت بسیاری کسب کرده‌است.

لئوناردو ویلهلم دی‌کاپریو در ۱۱ نوامبر ۱۹۷۴ در شهر لس‌آنجلس در ایالت کالیفورنیا متولد شد. پدرش جورج دی کاپریو نویسنده کتاب‌های کومیک و مادرش ارمهاین ایندربرکن و مادربزرگش هلنا ایندربرکن. اجداد لئوناردو اهل ایتالیا و آلمان بودند و سه/ چهارم دی کپریو در واقع آلمانی است. نام لئوناردو توسط مادر او و به خاطر نام لئوناردو داوینچی هنگامی که نقاشی این هنرمند را در ایتالیا مشاهده نمود بر او گذاشته شد. مادر و پدر لئو هنگامی که تنها یک سال داشت از یکدیگر طلاق گرفتند و لئوناردو همراه مادرش در محلهٔ فقیرنشینی با نام ایکو پارک که موسوم به زاغه‌های هالیوود است زندگی کرد و بزرگ شد^.

آغاز بازیگری

او بازیگری را در ۵ سالگی با بازی در مجموعهٔ تلویزیونی رامپر روم آغاز کرد اما به علت رفتارش از پروژه اخراج شد و پس از آن تصمیم گرفت تا تحصیلاتش را به طور جدی آغاز کند و به مدرسه John Marshall High School پیوست. در ابتدای دوران کارش مدیر آژانس و مدیر برنامه‌هایش به او گوش زد کردند که نام «لئوناردو» بیش از حد غیر انگلیسی و خارجی است و او باید نامش را به لنی ویلیامز تغییر دهد اما لئوناردو نپذیرفت و با بازی در فیلم زندگی این پسر در سال ۱۹۹۳ وارد سینما شد. آغاز کار لئوناردو در ۱۹۸۹ با بازی در نقش گری بکمن در سریال تلویزیونی بود در همین هنگام بود که یکی دیگر از بازیگران سینما توبی مگوایر (Tobey Maguire) آشنا شد و دوستیشان تا کنون در جایش باقی است. در ۱۹۹۳ در نقش توبی در فیلم خوش درخشید و نامش در فهرست عنوان بهترین هنرپیشه نقش دوم قرار گرفت. در همان سال با ایفای زیبای نقش یک معلول ذهنی در فیلم چه چیزی گیلبرت گریپ را می‌خورد در کنار جانی دپ قرار گرفت که نمره‌اش کاندید شدن برای جایزهٔ اسکار در سن نوزده سالگی بود. در سال ۱۹۹۶ دی‌کاپریو در نقش رومئو در فیلم جدید رومئو و ژولیت (اثر شکسپیر) حاضر گشت. اما با این همه فعالیت و کارنامهٔ خوب هنری فیلم پر سرو صدای تایتانیک (۱۹۹۷) بود که او را تبدیل به فوق‌ستاره‌ای در دنیای هالیوود کرد.

افول و صعود پس از تایتانیک

بعد از موفقیت بزرگ تایتانیک او حضوری نه چندان دلچسب در فیلم سلبرتی وودی آلن داشت و بعد از آن نیز در سال ۲۰۰۰ یعنی ۴ سال بعد از تایتانیک در مصاحبه‌ای با مجله تایم اقرار کرد که دوران تایتانیک برای او سخت‌ترین دوران بوده‌است. لئوناردو می‌گوید: «در زمان تایتانیک هیچ گونه رابطه‌ای با خود نتوانستم برقرار کنم، دیگر به آن شهرت دست نخواهم یافت و انتظار مجددش را هم ندارم و چیزی نیست که من حال به دنبالش باشم».

بعد از آن لئو ناردو در فیلم ضعیف ساحل ظاهر شد فیلمی که نه از نظر منتقدان و نه از نظر تماشگران راضی‌کننده نبود و با شکست تجاری شدید مواجه شد.

در سال ۲۰۰۲ دی‌کاپیرو خود را از دنیای پر زرق و برق هالیوود و عکس‌های کلیشه‌ای مجلات دور کرد و تمرکزش را به روی دو اثر موفق اگه می‌تونی منو بگیربه کارگردانی استیون اسپیلبرگ و دار و دسته‌های نیویورکی به کارگردانی مارتین اسکورسیزی را در کارنامه‌اش قرار داد که هر دو فیلم مورد توجه منتقدین قرار گرفتند و نمرات زیادی را دریافت نمودند و هر دو نزدیک به هم اکران شدند. او برای ایفای نقش فرانک آبیگنل جونیور در فیلم اگه می‌تونی منو بگیر نامزد دریافت گوی طلایی شد. بعد از آن نوبت به اثر قابل توجه هوانورد که بر اساس زندگی واقعی هاوارد هیوز کارگردان و هوانورد معروف آمریکایی ساخته شده بود رسید. دومین کار مشترک اسکورسیزی دومین کاندیدایی جایزه اسکار بهترین هنرپیشه نقش اول را برای او به ارمغان آورد.

همچنان دی‌کاپریو همکاریش را با اسکورسیزی ادامه داد به طوری که خیلی‌ها او را دنیروی جدید اسکور می‌خوانند گرچه هنوز هیچ اسکاری نصیبش نشده‌است.

دی‌کاپرو در سال۲۰۰۵ مشغول همکاری سومش با اسکورسیزی به نام رفتگان با حضور ستارگان دیگری چون جک نیکلسون، الک بالدوین و مت دیمون شد در ضمن هنوز ۲ همکاری دیگر مارتین اسکورسیزی و دی‌کاپریو باقی مانده‌است. در این سال او برای سومین بار برای بازی در فیلم الماس خونین نامزد دریافت جایزه اسکار شد.

او فعالیت‌های وسیعی را برای منابع طبیعی به خصوص در حفظ و نگه‌داری گوریل‌ها انجام می‌دهد و نیز تقبل بخشی از کمک‌های بیمارستان لس آنجلس که مخصوص کودکان سرطانی است را به عهده دارد. لیو با موفقیت در سال ۲۰۰۶ به استراحتی کوتاه پرداخت و مشغول ساختن فیلمی در مورد محیط‌زیست شد و این فیلم را به جشنواره فیلم کن برد. همچنین او در فیلم جاده انقلابی (۲۰۰۸) یک بار دیگر با کیت وینسلت همبازی شد. در سال ۲۰۱۰ او در دو فیلم جزیره شاتر و تلقین حضور یافت که هردو از پرفروش ترین فیلم های ان سال شناخته شدند. در آمد او در سال ۲۰۱۰ به ۶۰ میلیون دلار تخمین زده شد.

• آناهیتا نعمتی (زاده۲۰ تیر۱۳۵۶ در شاهرود) بازیگر تآتر، سینما، تلویزیون و مدل.

آناهیتا نعمتی همسر سابق ابوالفضل پورعرب است. آناهیتا نعمتی بازی در تائتر را در سال ۱۳۷۲ و با بازی در تنبورنوازان (هادی مرزبان) آغاز کرد. وی با بازی در مجموعه تلویزیونی دبیرستان خضراء (اکبر خواجویی) در سال ۱۳۷۴ به دنیای بازیگری معرفی شد. آناهیتا نعمتی بازی در سینما را در سال ۱۳۷۵ و با فیلم به نمایش درنیامده افسانه پوپک طلایی (خسرو شجاعی) آغاز کرد او بعد از گذاراندن دوره بازیگری زیر نظر مرحوم حمید سمندریان برای اولین بار در نقش کوتاهی در فیلم « هیوا » (رسول ملاقلی پور، 1377) ظاهر شد. اولین فیلمی که از او بر پرده سینماها به نمایش درآمد در سال ۱۳۷۸ و با نام عشق کافی نیست (مهدی صباغزاده) بود. اما با بازی در مجموعه تلویزیونی پرطرفدار مسافر » بود که به شهرت رسید. او تا قبل از « پارک وی » (فریدون جیرانی، 1385) نتوانسته بود در سینما اعتباری برای خود دست و پا کند. اما در فیلم « پارک وی نشان می دهد که می توان در آینده روی او حساب ویژه ای باز کرد. نعمتی در فیلم « زن دوم » (سیروس الوند) یکی از نقش های اصلی را بر عهده دارد و در یک سکانس، جایی که از بهرام (محمدرضا فروتن) می خواهد که به او فرصت بدهد، بیادماندنی است.

وی در سال گذشته برای بازی در فیلم "آل" کاندیدای دریافت جایزه فیلم فجر شد.

 

افتخارات سینمایی

 

 

• کاندیدای دریافت جایزه بهترین بازیگر مکمل زن از جشن بزرگ دنیای تصویر برای فیلم "زن دوم"
• کاندیدای دریافت جایزه بهترین بازیگر مکمل زن از بیست و هشتمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم "آل"
• کاندیدای دریافت جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل زن از بیست و نهمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم "برف روی شیروانی داغ"
• کاندیدای بهترین بازیگر مکمل زن به انتخاب نویسندگان و منتقدین سایت سی نت برای بازی در فیلم "برخورد خیلی نزدیک"
• کاندیدای بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم "یکی میخواد باهات حرف بزنه" از سی امین جشنواره فیلم فجر

آنجلینا جولی ویت (به انگلیسی: Angelina Jolie Voight) زادهٔ ۴ ژوئن ۱۹۷۵ بازیگر و مدل آمریکایی و " سفیر حسن نیت " سازمان ملل متحد در امور پناهندگان است . او بارها و بارها توسط مجله‌ها و مراسم‌های مختلف به عنوان زیباترین، سکسی‌ترین و بهترین مادر بازیگر و ... انتخاب شده است. هم‌چنین او توانسته سه بار جایزه گلدن گلوب، دو بار جایزه اتحادیه بازیگران سینما و یک بار جایزه اسکار را تصاحب کند.

زندگی‌نامه

وی در شهر لس آنجلس متولد شد.پدر وی اصالتی آلمانی اسلواک ,و مادرش اصالتی هلندی و فرانسوی کانادایی دارد.او فعالیت به عنوان مدل را از دوازده سالگی شروع کرد و در شهرهایی مثل لندن و لس‌آنجلس مدل مشهوری شد. او در جوانی در کلیپ‌های خوانندگانی چون رولینگ استونز، میت لوف، لنی کراویتز، انتولینو وندیتیو بازی کرد، اولین نقش سینمایی وی در فیلم «هکرها» بود که داستان پنج دانش‌آموز هکر را روایت می‌کند.

آنجلینا جولی از سال ۲۰۰۱ از سوی کمیسریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان به عنوان سفیر حسن نیت تعیین شده و با مسافرت به نقاط دورافتاده جهان به فعالیت در زمینه حفظ حقوق آوارگان و پناهندگان مشغول است.

وی آخرین بار در روز ۲۷ خرداد ۱۳۹۰ با حضور در کمپ پناهندگان سوری در شهر آلتین اوزو از توابع ترکیه با پناهندگان سوریه ای دیدار کرد.

ازدواج

همسر اوّل وی جان لی میلر است که در سال ۱۹۹۶ با او ازدواج کرد و در سال ۱۹۹۹ از وی جدا شد، همسر دوم او بیلی باب تورنتون است که در مه ۲۰۰۰ با هم ازدواج کردند، ولی سرانجام بعد از ۳ سال ازدواجشان به جدایی انجامید.

پس از بازی در فیلم آقا و خانم اسمیت، او و برد پیت وارد یک دوستی عاشقانه و سرانجام در سال ۲۰۰۶ صاحب دختری به نام شیلو شدند که به خاطر باورهایشان در مورد پایان دادن به فقر و بدبختی مردم آفریقا تصمیم به تولد بچه‌شان در کشور فقیر و آفریقایی نامیبیا کردند.آنحلینا جولی به همراه براد پیت علاوه بر سه فرزند طبیعی خود سرپرستی مدوکس پسر بچه یتیم اهل کامبوج، پکس کودک ویتنامی و یک دختر یتیم اهل اتیوپی به نام زهرا را بر عهده دارند.

براد پیت در ۲۶ ژانویه ۲۰۱۲ رسماً اعلام کرد که او و جولی تصمیم به ازدواج دارند. او گفت: «ما تصمیم گرفته بودیم ازدواج نکنیم تا زمانی که برای هیچ زوجی منع ازدواج وجود نداشته باشد ولی گمان نمی‌کنم دیگه بتوانیم بیش از این مقاومت کنیم. ازدواج ما برای بچه هایمان خیلی مهم است و همیشه در این باره از ما سؤال می‌کنند. برای من هم مهم است. دوست دارم آن نوع تعهد ایجاد بشود.» در ادامه گفتگو زمانی که از او پرسش شد آیا رسماً از جولی خواستگاری کرده یا نه، وی جواب داد: «دیگر از این فراتر نمی‌روم... ولی زمانی که عاشق کسی هستی و با او یک خانواده تشکیل بدهی و خودت هم دوست داری یک تعهد بین‌تان ایجاد بشود و نتوانی خیلی خنده‌دارست، فقط مضحک.گفته می شود آنجلینا جولی از زن های معروف آمریکا است »

سید شهاب‌الدین حسینی تنکابنی  (زاده ۱۴بهمن۱۳۵۲ در تهران) بازیگر سینما و تلویزیون ایرانی است.

 

زندگینامه

 

 

سید شهاب الدین حسینی تنکابنی، درسال۱۳۵۲ در تهران متولد شد. او اولین فرزند خانواده‌اش است و یک برادر و دو خواهر دارد.

تحصیلات دانشگاهی او دررشته روانشناسی دانشگاه تهران بود که آن را به قصد مهاجرت به کانادا ناتمام گذاشت. کار خود را با تئاتر دانشجویی و سپس گویندگی رادیو آغاز کرد، سپس در برنامه‌ای به نام "اکسیژن" درتلویزیون ظاهرشد. در چند برنامه دیگر هم مانند بر پا بر پا، به رنگ صبح، سایه روشن و... به عنوان مجری حضورداشت، با سریال خانواده پس از باران پا به عرصه بازیگری گذاشت. او سالهای بعد هم به کار بازیگری و هم اجرا پرداخت. وی بخاطر بازی در فیلمهای سینمایی واکنش پنجم و شمعی در باد مورد توجه قرار گرفت، درسال ۱۳۸۶ برای فیلم محیا از جشنواره بین‌المللی فیلم فجر، موفق به کسب دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول مرد شد، و در سال ۱۳۸۷ در همین جشنواره برای فیلم سوپراستار سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد را دریافت کرد.
همچنین وی به خاطر فیلمهای پرسه در مه و درباره الی بازیگر مرد برگزیده چهاردهمین جشن بزرگ سینمای ایران نیز بود.
حسینی به همراه چندی از دوستانش و همچنین برادرش سید مهدی حسینی، گروه موسیقی هفت را تاسیس کردند. تا کنون چهار مجموعه آهنگ از این گروه منتشر شده‌است که شهاب حسینی در آلبوم یک و دو به دکلمه پرداخته و درآلبوم سه و چهار خوانندگی کرده‌است.

در سال۱۳۷۴ با همسرش ازدواج کرد، فرزند اولشان به نام محمدامین در زمستان ۱۳۸۲ وفرزند دومشان به نام امیرعلی در تابستان۱۳۹۰ به دنیا آمدند.

روز ۱۲ تیر ۱۳۸۹ در جلسه دیدار برخی بازیگران و سازندگان سریال‌های تلویزیون صدا و سیمای ایران با رهبری جمهوری اسلامی ایران، یکی از سخنرانان جلسه بود. او هم چنین در سال ۱۳۹۰ با مجموعه شوق پرواز در نقش شهید عباس بابایی پس از چندین سال دوری از تلویزیون پس از فیلم مدار صفر درجه در سال ۱۳۸۶ به تلویزیون باز گشت.

 

 

ویلیام بردلی «بِرَد» پیت (به انگلیسی: William Bradley "Brad" Pitt)‏ متولّد ۱۸ دسامبر ۱۹۶۳، (‎۲۷ آذر ۱۳۴۲) در شاونی، اوکلاهاما بازیگرآمریکایی و نامزد چهار جایزه اسکار است.

 

اوایل زندگی

پیت در شاونی، اوکلاهاما به دنیا آمد. والدین او ویلیام ا. پیت و جین اتا هیلهاوس بودند. تبار اصلی پیت به انگلستان برمی‌گردد. او و دو برادر و خواهرش، داو پیت و جولی پیت، در اسپرینگ‌فیلد، میسوری بزرگ شدند. مادر او مشاور مدرسه و پدرش مدیر کارخانه ماشین‌سازی بود.

از سال ۱۹۸۲- ۱۹۸۶ به دانشگاه میسوری رفت. رشته او خبرنگاری بود و در زمینه تبلیغات نیز فعالیت می‌کرد. سال ۱۹۸۶ به لس آنجلس رفت و وارد هالیوود شد. او از همان ابتدا علاقه خود را به بازیگری مطرح کرد و برای شروع در کلاس‌های بازیگری متعددی شرکت کرد. کم کم از کلاس‌های پایین به کلاس‌های بالا و از فیلم‌های کوچک خود را به فیلم‌های بزرگ رساند. وی آموزش بازیگری را نزد روی لندن دیده‌است.

فعالیت هنری

 

در سال ۱۹۹۱ در فیلم Thelma & louise نقش کوچکی به مدت ۱۴ دقیقه بازی کرد. بخاطر همین فیلم از او درخواست بازی در فیلم دیگری شد. براد پیت با بازی‌های تاثیر گزار در نقش‌های اصلی، طی سال‌های ۹۲ تا ۹۵ خود را به یک فوق ستاره تبدیل کرد.

در سال ۱۹۹۵ در فیلم هفت بازی کرد. فیلم بسیار مورد توجه منتقدان و تماشاگران سینما قرارگرفت تا آنجا که از این فیلم به عنوان یکی از شاهکارهای دهه ۹۰ نامبرده می‌شود. بازی براد پیت و مورگان فریمن در این فیلم خیره کننده بود. این فیلم اولین همکاری برد پیت با دیوید فینچر کارگردان صاحب سبک و بنام هالیوود بود.

در سال ۱۹۹۷ برد پیت در نقش یک بیمار روانی در تریلر روانشناختی تریگیلیام یعنی فیلم دوازده میمون ظاهر شد و جایزه گلدن کلاپ را برای بهترین بازیگر نقش دوم را از آن خود کرد. سپس در فیلم خوابگردها در کنار بازیگرانی چون رابرت دنیرو و داستین هافمن ظاهر شد و بعد از آن در فیلم متعلق به شیطان در کنار هریسون فورد بازی کرد.

برد پیت در سال ۱۹۹۷ به آرژانتین رفت تا در پروژه بلند مدت هفت سال در تبت ظاهر شود که بعدا این فیلم با نقدها و اظهارنظرهای عجیبی همراه شد.

فیلم بعدی او با جوبلک ملاقات کن با زمانی بیش از ۳ ساعت ساخته شد و برد پیت در کنار آنتونی هاپکینز بار دیگر بازی عالی از خود نمایش داد.

برد پیت در سال ۱۹۹۹ (میلادی) پس از یک غیبت کوتاه بار دیگر با دیوید فینچر برای بازی در فیلم باشگاه مشت زنی همراه شد. این فیلم با بازی برد و همچنین ادوارد نورتون محبوبیتی دیگر برای برد پیت رقم زد.

وی در سال ۲۰۰۱ در یک کمدی جنایی به نام قاپزنی ساخت کشور انگلستان و به کارگردانی ریچی ظاهر شد و بنیسیو دل توره در این فیلم با برد همراه بود. در همین سال برد پیت در یک کمدی رمانتیک در کنار جولیا رابرتز ظاهر شد. وی با رابرت ردفورد در فیلم جاسوس بازی همبازی بود.

پیت در تاریخ ۲۲ نوامبر ۲۰۰۱، در مقام بازیگر میهمان در فصل هشتم از مجموعه تلویزیونی دوستان ظاهر شد. و برای این عملکرد او برای جایزه امی در رده بازیگر برجسته مهمان در سری کمدی نامزد شد. در دسامبر سال ۲۰۰۱ پیت در فیلم استیون سودربرگ به نام یازده یار اوشن که بازسازی فیلمی در دهه شصت بود در نقش راستی رایان با جرج کلونی, مت دیمون, اندی گارسیا, و جولیا رابرتز همبازی شد.

سال ۲۰۰۳ پیت کار دوبلوری را با دوبله شخصیت سندباد در انیمیشن سندباد و افسانه هفت دریا و همچنین یک قسمت از انیمیشن پادشاه جهنم امتحان کرد.

در سال ۲۰۰۴ پیت در فیلم‌های تروا در نقش آشیل و در ادامهٔ فیلم یازده یار اوشن نیز در نقش راستی رایان ایفای نقش کرد. وی برای بازی در فیلم تروا شش ماه دوره آموزش شمشیرزنی را پشت سر گذاشت. پیت در حین فیلمبرداری این فیلم دچار آسیب در ناحیه تاندون پا شد و فیلمبرداری تروا چند هفته به تعویق افتاد. فیلم تروا با ۴۹۷ میلیون دلار سود ناخالص که ۳۶۴ میلیون دلار آن در داخل ایالات متحده و ۱۳۳ میلیون دلار در خارج از ایالات متحده بود موفق ترین فیلم پیت از نظر فروش تا کنون می‌باشد.

سال ۲۰۰۵ پیت به همراه همسرش آنجلینا جولی در فیلم کمدی-حادثه‌ای آقا و خانم اسمیت در نقش دو قاتل خونسرد و حرفه‌ای ظاهر شدند که در استفاده از انواع اسلحه‌ها متبحرند و هر کدام بر علیه دیگری دست به اقداماتی می‌زند. آنجلینا جولی بخاطر بازی در نقش شخصیت همسر جان اسمیت مورد تحسین قرار گرفت. آقا و خانم اسمیت با فروش ۴۷۸ میلیون دلار در سراسر جهان یکی از پرفروش ترین فیلم‌های سال ۲۰۰۵ بود.

پیت از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۹ به ترتیب در هفت فیلم سیزده یار اوشن, ترور جسی جیمز توسط رابرت فورد بزدل, پس از خواندن بسوزان, سرگذشت عجیب بنجامین باتن, حرامزاده‌های لعنتی به ایفای نقش پرداخت که سرگذشت عجیب بنجامین باتن سومین همکاری او را با دیوید فینچر پس از فیلم‌های هفت و باشگاه مشت زنی رقم زد.

او سال ۲۰۱۰ شخصیت مترومن را در انیمیشن مگامیند دوبله کرد.

در سال ۲۰۱۱ در نقش بازیگر و تهیه کننده در درام درخت زندگی به کارگردانی ترنس مالیک ظاهر گشت که این فیلم توانست نخل طلای فستیوال فیلم کن را به دست آورد.

همچنین در سال ۲۰۱۱ برای بازی و تهیه کنندگی فیلم مانی بال نامزد دریافت دو جایزه اسکار در بخشهای جایزه اسکار بهترین فیلم و جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد شد.

 

علاقه وی به تهیه کنندگی باعث شده از سال ۲۰۰۶ تاکنون در بیش از ۱۰ فیلم به عنوان تهیه کننده نقش داشته باشد.

برد پیت در نوامبر سال ۲۰۱۱ در گفت‌وگو با برنامه '۶۰ دقیقه' استرالیا گفت که قصد دارد تنها ۳ سال دیگر در حرفه بازیگری فعالیت کند و در سن ۵۰ سالگی از دنیای بازیگری خداحافظی خواهد کرد.